jul 272015
 

Onverstoorbaar, de kop in de wind
langs de dijk naar de Schelde gericht
staan klein en onooglijk; Cafe Land en Scheldezicht.

Op de kaart slechts een vlekje
voor passanten een warm plekje
voor vaste klanten een houvast in de branding
en een plek waar hun weekgeld in rook opging.

Vaak beukt de wind tegen luiken en ramen
in ’t cafeetje is ’t warm want drank brengt samen
grensgevallen drinken er Schiedamse jenever,
conflicten worden beslecht zonder gezever.

Een smokkelaar drinkt moed in voor zijn nachtelijke tocht begint
buiten meet hij zijn krachten met iemand die hem niet zint
een zatlap prijst de barman en zoent andersmans vrouw
en niemand weet nog hoe laat hij thuis wezen zou.

Op zonnige zondagmiddagen doen Belse madammen
zich te goed aan glazen bier samen met hun mannen
jaloers kijken ze naar de strakke kont van een motorvrouw
dat op een speldenkussen lijken zou.

En altijd staat ze daar, ongelofelijk fier
langs de dijk een beetje uit het zicht
Cafe Land en Scheldezicht

Kopjes en glazen zakken in ’t pluchen tafelkleed
bij de snorrende kachel en de koperen lamp
worden vriendschappen gesmeed.
Sint houdt er huis met de kinderen van Bath
en soms is het bingo of avontuur van het rad
alles overgoten met wat wijn en wat bier
de man met de hamer komt morgen, niet hier.

Als het bier op is, is er even rumoer
tafels en stoelen worden verschoven over de vloer
gevloek, want de man met de keu krijgt een duw
de aanstichter van het leed kijkt een beetje schuw.
Het luik gaat open en valt weer dicht
en aller ogen zijn op de gorgelende tap gericht.

Oktober 2009, uitgewoond, leeggehaald, verkocht en versleten
het lauwe bier en de ruzies vergeten
Sterke verhalen staan nu in een heel ander licht.
…… de sloperhamer staat gericht

.


*Klikfoto*

Tekst Mieke Braamse

Dit is zeker iets voor jou.

  7 Responses to “Ter Schelde”

  1. Wat een mooi gedicht Mario!
    Jammer van zo’n stuk nostalgie, kan het echt niet behouden blijven?
    Groetjesss

  2. Een levende plek die historie is geworden, Cafe Land en Scheldezicht is dus niet meer.
    Gesloopt en vergeten. Hans
    http://www.deweekkrant.nl/pages.php?page=880592

  3. Gelukkig hebben we de foto’s nog! En de verhalen…
    Tja, helaas kan niet alles eeuwig behouden blijven. En misschien is dat ook maar goed.
    Dan zou op gegeven moment alle ruimte op zijn en ook dat is niet zo handig.

  4. Zonde dat dit soort tenten sluiten mooi gedicht als herinnering.

  5. Mooi gedicht als herinnering…!!

  6. Zonde van zo’n pand…

  7. Hartstikke zonde van zo’n pand! Vaak is het een ankerpunt in de omgeving.
    lieve groet

Sorry, the comment form is closed at this time.