mei 192023
 

Ik schreef gisteren al dat ik weer eens onder de
medicijnen zat en dat deed me even denken aan
alle kwalen die ik heb (gehad). Wees gerust, ik kan
er prima mee leven en vind nog steeds dat ik
lichamelijk het veel slechter had kunnen treffen.

Ik weet nog wel dat ik intern op het astmacentrum
woonde en dat we dan in de zomervakantie 1 keer
in de twee weken een dagje wat leuks gingen doen.
En wie lag er bijna twee weken in het ziekenhuis in
quarantaine omdat er een mysterieuze buikvirus
was die niemand begreep. Na twee weken hittegolf
brak het slechte weer aan en…. ik had nergens
meer last van. Jammer van die uitjes want daarna
was het veel slechter weer in de zomervakantie.

Nostalgie

Love As always
Dimario

jul 312020
 

Soms kom je weleens foto’s tegen van vroeger en
dan denk je owh ja… dat is ook zo.

Omdat je er misschien niet vaak kwam of omdat je er wel
vaak kwam zoals ik, maar dan vaak met andere dingen bezig
was zodat je het ergens achterin opsloeg. Maar zo zag het
de ingang van het ziekenhuis er vroeger uit, wat lelijk,
altijd al gevonden. Maar gelukkig hebben ze naar me geluisterd.

Zo ziet het er tegenwoordig uit.  Nou ja, de ingang is tijdelijk verplaatst.
Je moet door een tent ivm corona. Maar verder vind ik hun nu wel mooi
en overzichtelijk. Op het terrein mag je tegenwoordig niet meer roken,
op zich een goede zaak, ware het niet dat nu de buurt last heeft van
mensen die een rondje door de buurt lopen om te roken.

יgeluk
*Klikfoto*

Love as Always
Di Mario

apr 032020
 

Een hoop mensen ervaren de situatie nu als opgesloten zitten, maar ooit
was dat voor mij ook een normale situatie. Tenminste een intelligente
opsluiting. Ik werd voor mijn gezondheid naar het astmacentrum gebracht,
sliep daar in het paviljoen en ging eigenlijk alleen daar het terrein af om
naar het ziekenhuis te gaan voor onderzoeken (aan de overkant van de
straat) en later toen ik groter was ook voor school. Mijn moeder zag ik
één keer per twee weken alleen op een zondag middag, één uurtje.

Van de week was ik aan het surfen en stuitte per toeval op een advertentie
van het Nieuwe Leidse Courant. Staat stond een advertentie in voor een
verpleegkundige om te werken op de groep. Ik lees nu van 12 kinderen,
dat wist ik niet meer. Misschien heeft degene die hier op gesolliciteerd
heeft mij wel verzorgt, vreemd idee eigenlijk. #StaySafe.

יgeluk
*Klikfoto*

Love as Always
Di Mario

apr 052019
 

Ik heb al vaker geschreven over het Ziekenhuis Salem
Salem is trouwens een oude naam van Jerusalem.
Grappig dat Joodse namen mijn hele leven toch beheersen.

Maar het ziekenhuis, dat had ponsplaatjes, Die moest je regelmatig
laten namaken en aangezien ik vaak ik het ziekenhuis kwam,
had ik een hele verzameling van die kaartjes.

Toen was geluk heel gewoon

*Klikfoto*

Love As always
Di Mario

feb 152019
 

Dit ziekenhuis ontstond in 1976 na een fusie van drie ziekenhuizen:
het Boerhaave en het Pius ziekenhuis in Harderwijk en het
ziekenhuis Salem in Ermelo. Een nieuwe locatie in Harderwijk
werd op 15 maart 1988 door prinses Margriet geopend. De naam
‘St Jansdal’ is afkomstig van een middeleeuws klooster bij Ermelo.

Deze foto stamt uit 1985 toen het ziekenhuis vol in aanbouw was.
Gelukkig heb ik in dit ziekenhuis nooit hoeven te overnachten.

Shirel is hier geboren. En heeft er meteen een nacht gelogeerd,
omdat op dat moment de kinderarts al naar huis was.
Ze mocht niet eerder naar huis voordat ze door hem
gezien was. Gelukkig mocht ze de volgende ochtend naar huis.

Toen was geluk heel gewoon

*Klikfoto*

Love As always
Di Mario

apr 202018
 

Op de foto zie je het Pius Ziekenhuis,
hij bevond zich in de binnenstad, was klein.
Ik weet nog dat ik er één keer geweest was, maar
weet zo niet meer waarvoor.

Vroeger had je twee ziekenhuizen in Harderwijk en
één in Ermelo, die was mij bekender.

In 1987 gingen deze drie ziekenhuizen samen in een
nieuw pand onder de naam St Jansdal.

Het pand van ziekenhuis Pius bestaat nog steeds en
en zijn nu woningen in gemaakt.

Als je hier klikt, kun je de historie van Pius lezen.

Toen was geluk heel gewoon

Love As alwyas
Di Mario

mrt 092018
 

In het midden van de foto staat een kerk.
Daarboven staan nu allemaal woningen,
maar vroeger stond daar het ziekenhuis waar ik
vaak mijn uren heb rondgebracht. Elke keer als
ik door die wijk heen fiets, dan moet ik daar toch
elke keer aan denken. Niets op de plek herdenkt
nog aan het ziekenhuis, maar ik zie hem voor me.

Toen was geluk heel gewoon

Love As alwyas
Di Mario

nov 212017
 

Zelfs na zoveel jaar in Israel, weten ze me nog te verrassen.

ישראל
*Klikfoto*

zo was ik ineens in een flat vlakbij het ziekenhuis waar Safta in had gelegen.

ישראל
*Klikfoto*

Voor mij dus een speciale plek,
omdat ze daar is overleden.

ישראל
*Klikfoto*

Eigenlijk wil ik hier niet langer blijven,
dus we gaan weer snel naar beneden.

ישראל
*Klikfoto*

U kunt zien dat het lampje brand van de begane grond,
tenminste, als je Hebreeuws kunt, anders kom je daar nooit op.

ישראל
*Klikfoto*

Love As Always

Di Mario