jul 182012
De nadelen dus…..
Daar had ik het maandag over.
*Klikfoto*
Moeke kan zo ontiegelijk kletsen, om zich heen kijken
behalve op de momenten dat het nodig is.
*Klikfoto*
En je zou haar gezicht moeten zien als ze beseft
he.. ik zie geen wandelaars meer om ons heen.
*Klikfoto*
Ja hoor, we zijn weer eens verdwaald..
*Klikfoto*
Nergens meer een bordje te zien welke kant we opmoeten.
*Klikfoto*
En hoe ver ik ook kan kijken, nergens een wandelaar te zien.
*Klikfoto*
Love As Always
Di Mario
9 Responses to “Zeeland”
Sorry, the comment form is closed at this time.
Ja, dat kan gebeuren.
Altijd je neus blijven volgen, dan kom je vanzelf weer in de bewoonde wereld.
Blijkbaar ben je nooit bij de padvinderij geweest. Dan had je vast geleerd om met de zon je plaats te bepalen.
Gewoon maar doorlopen, je komt altijd ergens uit.
En als het echt lang gaat duren, de zon achterna gaan.,
of gewoon rechtsom keren en hopen dat je je weg nog herinnert.
hahahhahahhah zie het helemaal voor mij.
Ik weet altijd waar ik vandaan kom. Ik heb een ingebouwd klein Duimpje
Ach aangezien je de logjes toch weer schrijft, zijn jullie vast goed weer thuis gekomen!
Ha Di Mario,
Ha ha, dat is wel grappig, moeder laat je dubbel genieten van de omgeving, waar geen ander komt. oma
ot,Puzi, doet de hartelijke mauw groeten, hij loopt al regelmatig weer buiten op drie pootjes.
Het is een schat van een beestje, hij ging mee wandelen van middag, maar zoon heeft hem moeten dragen.
Dan is hij zo dankbaar dat hij hem telkens een likje geeft.
Ach, de weg gaat altijd wel ergens heen nietwaar?