mrt 042015
Zoals je naast me lag,
wachtend op datgene wat zou komen.
Hoeveel geduld moesten we hebben.
*Klikfoto*
Jij en ik vergaten de wereld,
de nietigheid en de tikkende tijd.
zoals het kan vervliegen in de lucht.
*Klikfoto*
Onze haren wapperden
als zwarte manen op de koude nachten
droomzachte woorden, ritjes erom heen.
*Klikfoto*
We zworen elkaar trouw
het ja-woord voor wat het waard was
we speelden en we dansten.
*Klikfoto*
Wijzen voorspelden wind en kou
maar wij besloten onze ogen te sluiten
en voor Pampus te liggen.
*Klikfoto*
Love As Always
Di Mario
Dit is zeker iets voor jou.
11 Responses to “Fort Pampus”
Sorry, the comment form is closed at this time.
Toch fijn om de wolken luchten weer te zien, na alle sluip en onderaardse gangen.
Het ligt daar in iedere geval nog jaren …
Hier voor Pampus liggen is zo gek nog niet :-))
Heel interessant deze series .
Groet.
Je staat weer met beide benen buiten, met de wind in de haren.
Hier is het dak er juist op geplaatst in plaats dat het er is af gegaan. Hans
ot, helemaal vergeten dat jij de kammetjes kon leveren. LOL
Mooie tekst
Prachtige woorden. Dit is geen schrijven meer, maar proza!
Liefs Kakel
Nu lig ik dus bijna voor Pampus na zo’n mooi stuk proza van Di Mario. De ongekende kanten van Di Mario. 🙂
En soms moesten schepen daar zo lang liggen wachten tot ze de haven in mochten dat ze gewoon voor pampus lagen! Een eiland waar je toch even geweest moet zijn.
Mooi gesproken. Nu rustig voor pampus liggen.
da’s ’n liefdesgedicht mario 🙂
xxx
ha die Mario,
een mooi gedicht van jou…
En dat bij dat stevige fort Pampus…
Mooi!
Groet van Marlou
.