jul 172020
Vroeger toen ik nog jong was, maar me volwassen voelde
fietste ik vaak over het terrein van psychiatrisch ziekenhuis
Veldwijk, wat tegenwoordig Meerkanten heet. De reden was
uitlopend, maar altijd over het terrein heen, het was korter
en natuurlijk ook in de loop van de jaren vertrouwd.
Daar staat deze boom, hier kun je hem op maps zien.
Hij staat er al zoveel jaar dat ik niet anders meer weet.
Elke keer kijk ik er naar en moet ik weer glimlachen.
Mochten mensen denken, he ik ken die straat, dat kan
natuurlijk, want deze straat verbergt hier een trafohuis.
En wees gerust. Sjoerd hoeft er niet meer heen,
hij heeft hem al in zijn collectie, al jaren.
*Klikfoto*
Love as Always
Di Mario
Dit is zeker iets voor jou.
5 Responses to “Toen was geluk heel gewoon”
Sorry, the comment form is closed at this time.
Zou je ook vrolijk van worden als je de vorm ziet met de verf 😉
Hoop dat het voor de mensen daar ook geld
Groetjes
Net wat ik je mailde, herinneringen blijven zoet en mooi.
zonder een schaamteloze bedoeling, mijn zoon heeft zo ook in een boom zijn liefde gekerfd. Hans
Al jaren… Het heeft wel wat die boom.
Ik zou helemaal vertrouwd raken met die boom. Stel je voor dat die boom er opeens niet meer zou staan.
Hey, heb ik deze gemist? ja dus..