mrt 252022
Zo zag hij er uit, mijn eerste en enige brommer,
in het begin netjes origineel, maar al snel werd er
een opgevoerde versie van gemaakt en ging hij 75.
En dat kwam goed uit, want ik had een vriendinnetje
in Garderen wonen, dat was toch zo’n 15 km verder.
Maar een opgevoerde brommer in het donker door
het bos heen was niet altijd een goede combi. 😉
Love As always
Dimario
Dit is zeker iets voor jou.
7 Responses to “Toen was geluk heel gewoon”
Sorry, the comment form is closed at this time.
Ha ik had een rode batavette 🙂
Wel een stoere brommer, een gas gever.
In het donkere bos is het zeker opletten.
Ik had een Berini brommer, ook gas gever. Hans
Ot. De verzoekje zijn gedraaid in de show.
Van koffie en thee, tot Egyptenaren.
Het programma is beluisteren op de pagina “Bank’s Radio”
Ik had een Honda CB50 zonder begrenzer uiteraard. Dat was makkelijk hier, even de grens over naar een fietsen zaak en die werd keurig vervangen door een ander setje. In Duitsland en Zwitserland reden die als motoren. Ze hebben me er gelukkig nooit mee aangehouden.
Ik heb deze soort brommer ook gereden. Dan heel lang geleden. Maar op de bek gevallen. Toen was natten herfst bladderen op de grond. Daarna heb ik nooit meer gereden. Meteen weg gedaan. Opgevoerde brommer kunnen jonge lui goed. Deze brommer is wel mooi om te zien. Geinig…. Fijne dag.
mijn eerste leek erop maar was blauw
Ik had diverse fietsen, zelfs nog nooit op zo’n ding gezeten. Maar leuk, ze maken ze zo niet meer.
In Leiden werden vroeger alle onderdelen waarmee je je brommer opvoerde er door de politie afgehaald. Zij verkochten die weer aan een brommerhandelaar, waar wij in feite weer onze eigen spullen terugkochten. Eigenlijk waren we best wel duurzaam in die tijd 🙂