jan 132023
De kans dat er ooit nog een Elfstedentocht komt, is waarschijnlijk nóg kleiner dan we al denken
. Dat blijkt uit nieuw onderzoek van het KNMI. Door het opwarmende klimaat kunnen
koude periodes aan het einde van deze eeuw namelijk zo’n 2 tot 3 procent korter zijn.
En dat doet me natuurlijk deken aan die Friese doorlopers, wat een ontzettende rot
dingen waren dat. Een van de redenen dat ik niet van schaatsen hield en eigenlijk
nog steeds niet. Je kunt het niet doen bij 25 graden of warmer en je kunt vallen.
Twee dingen die toch wel belangrijk zijn voor mij. Geef mij maar ijs om te eten.
Love As always
Dimario
Dit is zeker iets voor jou.
12 Responses to “Toen was geluk heel gewoon”
Sorry, the comment form is closed at this time.
het zal wachten zijn op een nieuwe ijstijd Mario
maar die zal ik niet meer meemaken
Gelukkig hebben de kleinkinderen op de schaatsen gestaan met de ouders…wat is dat leuk zeg.
Maja 1 weekend is wel weinig…maar beter dan niks.
En die botjes pfffttt idd ondingen en toch heb ik ze aan gehad 😉
Ik had hoge noren, maar schaats niet graag, laat maar zitten.
Ik begrijp je helemaal, schaatsen is ook niet mijn ding.
De eerste keer oefenen op de Friesedoorlopers achter een stoel, ik was er gelijk klaar mee. Hans
@ Dacht doe ik een passend plaatje verliest Chelsea.
Hier was het ook een normale vrijdag.
Ot. Je verzoekje is gedraaid in de show.
Het programma is beluisteren op de pagina “Bank’s Radio”
Laat ik nou net een ijsje aan het eten zijn…
Heb ooit maar één keer op deze dingen ‘geschaatst’ maar kon gelukkig al snel overstappen op de oude kunstschaatsen van een buurmeisje. Twee seizoenen later (weet je nog? Jaren ’70. Toen we elk seizoen konden schaatsen op natuurijs!) kreeg ik van Sinterklaas mijn eigen nieuwe schaatsen: heuse Noren! O, wat was ik blij! En wat viel ik vaak. Maar een lol! Bleek jaren later beter te kunnen schaatsen op de hockeyschaatsen die ik bij het grof vuil vond.
Geef mij ook maar een ijsje uit de diepvries.
Nu hou ik al niet van schaatsen maar die rotte dingen heb ik vroeger ook aan gehad en toen zaten mijn schoenen er meer naast dan er op. Sinds ik vroger door het ijs bent gezakt ben ik nooit meer op het ijs geweest.
Altijd losgeraakte bandjes… :-/
Mij krijg je het ijs ook niet meer op, met apparatuur in mijn handen kan het alleen maar mis gaan denk ik dan. De laatste keer reed ik om een aantal kerstbomen heen (was in de Efteling) en alleen door heel heel veel geluk kon ik een kindje redden in plaats van omver schaatsen. We hadden beide een vaartje maar niets achterlijks konden elkaar gewoon niet zien, e was licht als een veertje en ik zette haar op mijn voeten met haar schaatsen. Ik heb het nog even met haar volgehouden leuk kind, had ze een puber geweest dan had het echt anders afgelopen.
Ik geloof trouwens sowieso niet dat de 11 steden er nog komen, hoe ga je dat beveiligen?
Ik moest vroeger eerst ook op die krengen, hoor mijn moeder zeggen stel je niet aan ik heb het ook zo geleerd. Nou ik dus niet, ben pas gaan schaatsen toen ik noren kreeg, maar ja toen kreeg ik weer last van koude voeten. Mijn enige goede gevoel aan het zelf schaatsen is handje in handje met de meiden op de ijsbaan rondjes rijden en dan heel verliefd samen door het park teruglopen bij -zoveel. Wat een rot jeugd hadden wij vroeger eigenlijk 🙂