okt 162023
S heeft uiteindelijk een oproep gekregen om het land te vertalen met
vliegtuig afgelopen zaterdag. Bericht kwam afgelopen vrijdagavond
en zoals misschien bekend. Dan is het Shabbath en kunnen we haar
niet bereiken. Voor ons een bevestiging dat het gewoon zo moet zijn.
Voorlopig blijft ze nog bij familie en volgt ze online school.
Mijn hoofd zegt dat ze goed zit daar, maar soms zegt mijn hart wat anders.
*Klikfoto*
Love As Always
Di Mario
12 Responses to “Wat nu?”
Sorry, the comment form is closed at this time.
Van wie of wat kwam die oproep om het land te verlaten ?
Laten we hopen dat S er veilig is.
Dingen gebeuren en niet altijd zoals we zelf zouden willen.
Wel fijn dat Shirel de steun heeft van familie…dat moet voor jullie ook een geruststelling zijn.
Maar snap dat je haar zo snel mogelijk weer in de armen kan sluiten…dit was niet zoals jullie het voor ogen hadden natuurlijk.
We hopen mee op het beste voor allemaal
Hou je taai
Het is allemaal zo heftig. Ik kan me voorstsellen dat je in dubio staat. S is kwetsbaar en je liefste “bezit.” In vertrouwen heb je haar achtergelaten.
Je schreef eerder dat S zich daar thuis voelt en veilig is. Dat zijn de twee belangrijkste factoren. Ik hoop dat jou dat kracht geeft. Kracht en hoop.
Lieve groet ♥
Gelukkig is s veilig bij familie en vind ze ook de kracht om school te volgen.
Maar het is een situatie waar je het liefst niet in beland als je positieve plannen hebt voor de toekomst.
Het is net een mallemolen, je zit er in en kan er niet uit. Hans
Wat is dit moeilijk voor een ouder….
Achteraf kan je pas altijd zeggen wat het beste is geweest.
ja, wat moet je doen…..
volg je hart en het hare ook
Een @->- voor U.
S…. voelt daar veilig bij de familie daar wonen. Blijft wel moeilijk geval daar. Je weet echt nooit. Het is daar heftig. S… voelt het beste denk ik. Sterkte voor S…..
Ik kan me jouw gevoel wel voorstellen. Voor haar zal het ook heel apart zijn om in dit conflict te zitten.
Ik snap dat je hart en hoofd niet altijd op één lijn zitten. Het is ook zo enorm lastig. Het is denk ik belangrijk dat Sm zich veilig voelt bij de familie. Laten we hopen dat deze oorlogssituatie snel voorbij is. Wij denken aan jullie.
Ik ken dit soort oproepen uit een andere periode, afschuwelijk en wat een zware keuze.
Moeilijke keuze maar zoals je zegt som moeten dingen gewoon zo zijn en komen we er later achter waarom.