dec 222023
19 oktober 2006 ging ik voor de eerste keer naar Israël
ik wist nog niet wat ik er van moest verwachten en nu
17 jaar later ga ik er voor de 18de keer heen.
Hieronder was de eerste keer dat ik bij de muur
was, een indrukwekkende plaats die super bijzonder is.
Maar de meest bijzondere keer was toch wel de
keer dat ik dit kleine mannetje er aan trof die
aan het bidden was naar G’d om goed voor zijn
oma te zorgen die net daarvoor overleden was.
Love As always
Dimario
7 Responses to “Toen was geluk heel gewoon”
Sorry, the comment form is closed at this time.
Mooi maar triest voor het jongetje
je hebt van die zaken die je in een keer pakken en je bijblijven.
Inderdaad de klaagmuur, maar dat is meer dan klagen.
Geeft ook hoop en bijzonder om Y zo terug te zien. Hans
Ot. De verzoekjes zijn gedraaid in de show.
Een heel toepasselijke aanvraag.
Het programma is beluisteren op de pagina “Bank’s Radio”
je kan er nog vaak naartoe, ik zie het kleine jongetje (y) daar al staan als flinke tiener 😉
Ik wens jullie een fijn weekend @->-
Die foto van Y herinner ik me nog. Je ziet dat hij het met heel zijn ziel en zaligheid doet. Inmiddels voelen jullie je er thuis.
Lieve groet en fijne dagen met je familie ♥
Iest wat bij blijft Mario
Het lijkt me een heel bijzondere plek zelfs als je niet gelooft, de foto van het knulletje is mooi maar wat een lief en sneu verhaal tegelijk.