Gisteren was ik op Sonnevanck aquaria schoonmaken,
maar Sonnevanck was niet altijd een specialistisch centrum voor ouderenzorg.
In 1908 werd het Sanatorium Sonnevanck geopend. Aanvankelijk was er plaats voor 36 zieken, maar het sanatorium groeide snel. Kort na de Tweede Wereldoorlog waren er meer dan vierhonderd patiënten.
Tuberculose was (en is) een gevaarlijke ziekte. Toen er nog geen goede medicijnen beschikbaar waren, moesten patiënten soms twee tot drie jaar kuren. Kuren betekende veel bedrust, liefst in de openlucht en goed eten en drinken. Veel patiënten werden echter niet beter en overleden in Sonnevanck. Dat is de reden dat Sonnevanck een eigen begraafplaats heeft.
In het sanatorium golden strenge regels. Dinsdag en vrijdag waren bezoekdagen. Ongeacht de reisafstand waren de bezoekers aan strikte tijden gebonden: ’s morgens van 10.00 tot 12.00 uur,
’s middags van 15.00 tot 17.00 uur. Op zondag was er geen bezoek. Wanneer iemand op zondag een familielid wilde bezoeken, moest dat een maand van tevoren schriftelijk worden aangevraagd bij de geneesheer-directeur. Als een echtpaar opgenomen was om te kuren, mochten man en vrouw elkaar eenmaal per zes weken bezoeken. Het bezoek vond plaats op de zaal, in aanwezigheid van andere patiënten. Ook werden de tassen van de bezoekers gecontroleerd op verboden waren. Te veel snoep, alcohol en sigaretten waren uit den boze, hetzelfde gold voor niet-christelijke lectuur.
Gelukkig hebben we de borden nog. ;-).
Love As always
Dimario
Dit is zeker iets voor jou.
5 Responses to “Toen was geluk heel gewoon”
Sorry, the comment form is closed at this time.
Ik weet nog van de verhalen uit mijn kinderjaren dat het sanatorium niet zo leuk was om te zijn opgenomen.
Later werd het verhaal ondersteund door een buurman die daar had gelegen, inderdaad voor jaren.
Een deel tijdens de oorlog, het heeft zijn leven gered, want het sanatorium minder erg dan het kamp waar hij eerst verbleef. Hans
Dat waren andere tijden waarvan ik de nasleep heb meegemaakt. Jarenlang 6 weken naar zee, naar een kinderhuis in Egmond aan Zee.
Gelukkig is veel in de loop der jaren beter geworden. De bedoelingen waren vroeger wel goed, de uitvoering vaak iets minder.
Het was zeker heel vroeger geweest. Toen hadden veel tuberculose. Heel erg. Lagen veel mensen en kinderen in soort zk. Bord is zeker bespaard gebleven. Heel mooi. Fijne dag.
Was echt streng vroeger, denk dat ik niet binnen de regels viel. “Te veel snoep, alcohol en sigaretten waren uit den boze, hetzelfde gold voor niet-christelijke lectuur” ik rook niet meer, maar deandere regels kunnen toch een probleempje zijn 🙂