okt 162003
 

Het huis lijkt leger dan ooit.
De kamers lijken twee keer zo groot,
zonder iemand om ze mee te delen.
Ik slenter een een kwartiertje doelloos rond.

Het droevigste is misschien wel dat ik zo weinig van je bezit.

Alleen een foto op mijn pc. Zo weinig dat aan je herinnerd.
Ik zit in mijn stoel achter de pc en kijk een tijdje naar je foto.
Hoe lang heeft het eigenlijk geduurd. Enkele weken. Is dat alles

Het heeft geen zin om op de kalender te kijken,
want zo wordt tijd niet gemeten.
Tijd is iets dat de lege plekken vullen in je leven en
de weken met jou waren waren veel langer en intenser geweest.

Als ik mijn ogen sluit, zie ik je weer.
In de stilte hoor ik je stem, maar je geur en aanraking zijn verdwenen.
Ik denk aan je lichaam, aan het moment waarom mijn handen stuntelig
je knoopjes hadden losgemaakt en zoveel tedertheid gevonden hadden.

Nu is het slechts een herrinering.
Misschien heb je nu eindelijk rust.

Love As Always
Di Mario

My heart is ticking, ticking for you

  No Responses to “Eenzaam”

  1. En na deze tekst weet ik het vrijwel zeker…[ denk ik ]

  2. Dus…

    Love As Always
    Di Mario

Sorry, the comment form is closed at this time.