De dagen volgen nu snel op elkaar.
Nog even en we gaan alweer naar huis toe. De dag gisteren in Jeruzalem heeft me moe gemaakt.
Na een nacht goed slapen dender ik de woonkamer in.
Eigenlijk wil ik gaan douchen,
maar met hoeveel liefde ik dat thuis ook doe.
Hier is het toch geen feest elke ochtend. Zoals in de meeste warme landen,
wordt het water hier verwarmd door de zon.
En aangezien die er niet is in de nacht.
Is het koud douchen in de morgen.
En toch elke ochtend eigenwijs onder die douche staan.
Fris gewassen, geschoren en aangekleed de auto in.
Op weg naar Tiberias. De grootste stad aan het meer van Galilea.
Het meer heeft een oppervlakte van 165 km²
en maximale diepte van 46 meter.
We hebben een boottocht over het meer gemaakt,
een mooi uitzicht over het meer en de Golan hoogvlakte op de achtergrond.
De Golanhoogten is een hoogvlakte
op de grens tussen Libanon, Syrië, Jordanië en Israël.
Met nog een klein uitzichtje op een van de grootste “restaurantketens”
van de wereld namen we afscheid van Tiberias.
Op weg naar Haifa, een havenstad in Israël,
gelegen in het noorden van het land, op het noordelijkste gedeelte
van het Karmelgebergte en aan de Middellandse Zee.
Maar toen we daar aankwamen was het al donker.
Rond half zes was het al pikdonker en kon je niet ver kijken.
Dus snel maar wat drinken in een restaurantje
en weer terug naar onze slaapplaats.
Maar snel wat drinken was niet snel genoeg.
Tweede parkeerbon van de vakantie.
Mmmmm, zouden er nog meer volgen?
Dat vertel ik je dan morgen misschien wel.
Love As Always
Di Mario
Sorry, the comment form is closed at this time.