Zeeland 2007

Waren we maandag nog in het geboortedorp van Moeke
Vandaag bezoeken we het geboortedorp van mijn Oma.
De plek waar we elk jaar te vinden zijn.
Niet alleen uit nostalgische beweegredenen,
maar ook omdat hier op de westerschelde de boten lekker dichtbij komen.

Meestal als we in Bath aankomen is het vloed, maar dit jaar was het anders.
Bij eb lijken de boten nog dichterbij.

Terwijl we aan het water zaten te genieten van de rust en de boten
mochten we toch nog af en toe genieten van de zon
die soms even tussen de wolken doorkwam schijnen.
Het water kabbelde langs de kade
En stiekum kwam het steeds hoe hoger te staan.

Misschien lijken de boten op de foto nog redelijk klein.
als je op de foto klikt is hij al een stukje groter.
In werkelijkheid zijn de boten nog groter natuurlijk.
MSC Sabrina die je op de eerste foto dichterbij ziet komen.
Op de tweede foto is ze al water groter.
Ookal doet ze het met haar 243 meter natuurlijk redelijk haar best.
Zo groot als we vorig jaar zagen was er dit jaar niet bij.
Deze vriendelijke vriend is 350 meter lang.

Soms lijkt het water zo rustig en kalm.
Je kunt er bij wegdromen
Vooral als er dan ook nog een zonnetje
op je bolletje schijnt.
Maar dat het met donder en geweld kan
Bewijst de naast gelegen gemaal dan wel weer.

En terwijl ik dit verhaaltje heb gemaakt.
Is langzaam het water hoger en hoger gekomen.
Pas op voor natte voeten.
Toch maar goed dat ik niet op die berg stenen ben gaan zitten dromen.
Want als je goed kijkt, zie je nog net het puntje.

*Elke foto is een klikfoto*

Morgen gaan we eindelijk wandelen
Jullie zijn natuurlijk weer uitgenodigd om mee te wandelen.

Love As Always
Di Mario