mrt 022023
 

‘David, hoe gaat het met je?’
‘Nou Dimario, het kan beter.’
Ik ken David al zo’n 38 jaar, omdat we in dezelfde
klas zaten op het voortgezet onderwijs. We waren
niet dik bevriend, maar spreken elkaar regelmatig
bij mij op het werk. Maar hij is altijd positief.
Deze keer dus niet en dat valt me op.

Ik vraag hem op de man af wat er aan de hand is
omdat ik hem niet zo ken en hij zegt dat zijn dochter
op 12 februari zelfmoord heeft gepleegd en ineens
besef ik me, dat ik die dag ook met de trein ging.
Mijn maag draait zich om, want ik voel zijn verdriet
Ik weet niet wat ik moet zeggen, maar besef wel
Het leven is niet altijd zoals je wilt,
maar er is altijd iemand die meer verdriet heeft.
Blijf het positief houden zegt hij nog..

Privepraat

Love As always
Dimario

  9 Responses to “Ieder zijn eigen trein (2)”

  1. Niemand wet wat de beste woorden zijn, soms is een gebaar al voldoende

  2. Een luisterend oor kan al helpen 🙂

  3. Hierop kan men niets zeggen, alleen maar luisteren. Je zal het maar meemaken.

  4. Dat is inderdaad flink schrikken, dan sta je wel aan de grond genageld.
    Ik wens de familie en jou veel sterkte bij dit verdrietige gebeuren. Hans

  5. dan sta je weer met beiden voeten op de grond, ik wil het niet meemaken
    Een @->- voor U.

  6. Leuk dat je David al 38 kent. Maar jullie zijn niet goed bevriend dan… Wat erg van zijn dochter. Zeker veel verdriet ervan. Logisch dat je maag om draait. Ik vind zo erg… Gelukkig blijft het positief. Veilig aan de grond. Alvast fijn weekend.

  7. Hoe afschuwelijk moet die griet zich niet gevoeld hebben…

  8. Geen woorden voor, we maakten het mee in de familie.

  9. Pfffff heftig moet er niet aan denken dat je je kind op zo’n manier verliest

Sorry, the comment form is closed at this time.