mrt 312023
 

Ik schreef gisteren al over de moeder van mijn beste vriend,
die ik in dit pand ontmoette, leerde kennen en mee kwam
te werken. Waar nu ingang staat was de achteringang van
het magazijn. In dit pand deed ik mijn eerste stappen in een
dierenwinkel en heel toevallig kwam ik er achter dat onze
hond het broertje was van hun hond. We raakten in de winkel
aan de praat en dat is verder uitgegroeid.

Ik kwam er om te kletsen, hij had geen tijd, dus ik ging hem
helpen. Toen er een vacature kwam vroegen ze mij en zo ben
ik in de dierenbranche terecht gekomen. Ondertussen
zijn hun gestopt maar ik ben er in verder gegaan en ik ben dus
een beetje door mijn vriend en zijn ouders in de branche terecht
gekomen. Daarom heb ik ook een bijzonder band met ze.
Vandaag kreeg ik het bericht dat ze is overleden.

Nostalgie

Love As always
Dimario

  5 Responses to “Toen was geluk heel gewoon”

  1. Zo zie je dat het raar kan lopen hè…maar jij zit op de goeie plek 🙂

  2. Een leuke log Di Mario, het is wel een vak waar je je in thuis voelt en ook jezelf voor inzet.
    Het maakt wel duidelijk je verbinding met de moeder van je beste vriend.
    Ik moet nog steeds lachen om die man tijdens mijn bezoekje in E. dat je zei u mag ze ook proeven. Hans

    Ot. De verzoekjes zijn gedraaid in de show.
    Inderdaad liefde is meer dan samen zijn.
    Het programma is beluisteren op de pagina “Bank’s Radio”

  3. Zo kan het lopen. Die mensen hebben jou dus aan een toekomst geholpen…

  4. je zal dit beroep ook wel graag doen, je bent er in gerold en doet het graag, anders zoek je gewoon iets anders, maar bij u is het het erin gekomen van jongs af aan, mooi
    Fijn weekend @->-

  5. Gecondoleerd, snap dat er dan wel heel wat door je heen gaat.

Sorry, the comment form is closed at this time.