די מריו

De spreuk van de dag was deze dag niet zomaar, er zit voor mij
een diepere gedachte achter, soms is het mooi om dingen te
vergeten, helemaal als je zelf nog mag kiezen welke dingen.

Zoals de meeste wel zullen weten heb ik mijn verwekker nooit gekend,
hij verliet in al zijn wijsheid mijn moeke toen ik één jaar oud was
en ik heb hem nooit meer gezien. Lekker rustig zou je zeggen.

Toen ik 18 was heeft hij mij gebeld. Hij wilde graag contact, maar
ik had net een beetje mijn leven op de rit en vond het wel prima zo.
Uiteindelijk heeft hij dat begrepen en heeft hij mij nooit meer gebeld.

Nu vragen jullie vast af, waar is je dilemma dan, want het klinkt
nog steeds goed. Nou het dilemma is dat mijn pareltjes ineens
benieuwd zijn naar hun ‘opa’. Alleen dat woord maakt mij helemaal…
Nou ja, ik heb het in ieder geval voor elkaar dat ze hem niet
mijn vader noemen, want ik mijn beleving is een vader iemand die
om je geeft, van je houdt, voor je zorgt. Dat heeft hij nooit gedaan.

De ene kant van mij wil geen contact, de andere kant van mij zegt
dat ik niet mag beslissen voor Y en S, maar ik moet er ook niet
aan denken dat ze vaker contact met het willen leggen.

Love As always
Di Mario