Gho.. wanneer was dit. Ik denk zo’n beetje rond 1982.
Als we op de bank zaten tv te kijken, dan zat mijn kleine zusje
altijd half over me heen. Op de tafel stonden de mokken met
drinken en nog een bakje met sigaretten en een asbak.
Onder de tafel ligt nog een Donald Duck,
die is ook al zo oud.
*Klikfoto*
Love as Always
Di Mario
Gisteren waren we in Roermond
even bij wat familie op visite.
Natuurlijk de afstand bewaard,
maar toch was het gezellig na zo’n tijd.
Nog even met S en Y wezen spelen,
maar dat is me minder goed bevallen.
Ik ben zo gruwelijk hard gevallen dat mijn
hele lichaam beurs aanvoelt en mijn
grootste orgaan op diverse delen scrub-
plekken vertoond, Ik ga maar even liggen.
Love As Always
Di Mario
Hier ziet je mij met mijn kleine en grote zus.
De rotzooi achter ons was ooit een dierengedeelte waar diverse
soorten dieren bij elkaar leefden. Toen kon het eigenlijk ook niet
in een tuin van een rijtjeshuis, maar toen werd het sneller gedaan.
Ik denk dat ik op deze foto 11 jaar oud ongeveer was.
*Klikfoto*
Love as Always
Di Mario
Enkele tijd geleden schreef ik hier over mijn dilemma omdat
S en Y mijn verwekker wilden ontmoetten. Ik zat er een beetje
mee in mijn maag (oke, heel erg), maar uiteindelijk besloot ik
dat je het positief moest zien en besloot zelfs mee te gaan naar
het feestje waar hij dan ook zou zijn. Positiviteit wordt beloond.
Het feestje gaat niet door. Sterker nog, mijn zus wil op dit
moment helemaal niet spreken over uitstellen, maar eerder
over aflassen en vergeten. Heb ik voorlopig weer rust om me
heen en hoef ik hem toch niet te zien. Positiviteit wordt beloond. 😉
Love As Always
Di Mario