Vandaag om 19:07 begint 11 Nisan 5782, dan is het
vijf jaar geleden dat Safta kwam te overlijden.
Afgelopen Shabbat was de dag dat we dit herdachten
in de Synagoge in Nijmegen waar een minjan voor
Safta een gebed brachten. Ook al kan ik niet alles
verstaan, het blijft indrukwekkend om mee te maken.
Ik hoop dat ik snel weer naar Israel kan gaan zodat
we weer een herdenking kunnen doen bij haar graf.
Love As always
Dimario
Afgelopen weekend was ik bij een conventie
met meer dan 400 mensen waar wij spraken over
diverse onderwerpen die in de samenleving van
pas kunnen komen. Daarnaast natuurlijk lekker eten
Maar daarnaast vierden we ook met meer dan 400 mensen
dat wij de Shabbath samen mochten beleven en toen het
was afgelopen werd het pas een echt groot feest.
De Havladah is de ceremonie die de scheiding aangeeft
tussen de sjabbat en de daarop volgende werkdag.
Hieronder een klein filmpje daarvan. Ziet u wel eens
Nederlanders vieren dat het weekend is afgelopen?
Love As always
Di Mario
Ik zit me net te bedenken, ik ben er dit weekend
helemaal niet, lekker rustig voor jullie natuurlijk.
We hebben dit weekend een conventie ergens in een
hotel in de bossen van Nederland. Daar gaan we met
een grote groep (enkele honderden mensen) shabbath
vieren en praten en luisteren over het Jodendom en
de wereld om ons heen. Misschien kan ik volgende week
iets delen met jullie… als ik het tenminste allemaal onthou.
We gaan trouwens niet naar het hotel hieronder, maar
ik vond het wel een mooi plaatje om erbij te zetten.
Het voelt namelijk wel als een mooie ervaring.
Love As always
Di Mario
Voor de inbrekers, er zit iemand in ons huis die overdag
maar ook in de nacht de wacht houdt, niet met worst om
te kopen is en niet van onverwachte visite houdt.
Op de Shabbat zijn heel veel uren dat ik de telefoon of camera niet aanraak.
*Klikfoto*
maar als ik een eind ga wandelen en ik weet dat ik de gelovige wijken uit ga,
*Klikfoto*
dan wil ik best wel een boefje zijn en wat foto’s maken om me heen.
*Klikfoto*
want dingen zoals ze hier in de boom hangen hier boven,
hoe kan ik dat nou omschrijven zonder een foto?
*Klikfoto*
De naam.. natuurlijk fluitenkruid. Wat anders.
*Klikfoto*
Love As Always
Di Mario
Weer wat fluitenkruid in de natuur.
Geen idee hoe die anders heet, maar ik heb hem weleens als kamerplant gezien.
*Klikfoto*
En deze cactus was wel zo’n 2 meter hoog.
Niet normaal meer.
*Klikfoto*
Dit is niet het beroemde irrigatiesysteem, uitgevonden in Israel,
nee, dit zijn gewoon de waterleidingen van de flat er naast.
Ik heb nog nooit geprobeerd de kranen af te sluiten.
*Klikfoto*
De voorste is volgens mij een Yucca-baccata-fluitenkruid.
*Klikfoto*
En voor morgen alvast.
Shabbath Shalom.
*Klikfoto*
Love As Always
Di Mario
Of eigenlijk was toen geluk niet meer gewoon.
Het pand is gebouwd in 1840 en diende tot aan de tweede wereldoorlog als synagoge
voor de joodse bevolking in Harderwijk en omstreken. Toen de Joden tijdens de oorlog
werden weggevoerd of moesten onderduiken, haalde men op bevel van de Duitsers hun
woningen leeg. Dit werd opgeslagen in de synagoge. Het interieur van de synagoge
zelf, is toen waarschijnlijk gesloopt..
Maar na 74 jaar was er laatst eindelijk weer eens een shabbath-viering
in de Oude Synagoge van Harderwijk, bijzonder om mee te maken.
Met muziek, werd als feest de Torah-rollen
de Shabbath ingedragen.
Om daarna met 45 mensen een shabbathdiner te eten bij de Familie Z.
Love As alwyas
Di Mario