apr 112022
 

Vandaag om 19:07 begint 11 Nisan 5782, dan is het
vijf jaar geleden dat Safta kwam te overlijden.

Afgelopen Shabbat was de dag dat we dit herdachten
in de Synagoge in Nijmegen waar een minjan voor
Safta een gebed brachten. Ook al kan ik niet alles
verstaan, het blijft indrukwekkend om mee te maken.

Ik hoop dat ik snel weer naar Israel kan gaan zodat
we weer een herdenking kunnen doen bij haar graf.

Privepraat

Love As always
Dimario

dec 302019
 

Ik ben er van overtuigd dat toeval niet bestaat,
maar soms twijfel ik daar nog weleens over.

Gisteren gingen we naar de laatste viering van
Chanoeka van dit jaar en dan wel in de synagoge
van Almere, waar we wel vaker heen gaan.

Nichtje D was mee, ze woont in DB, en had dit
jaar nog geen chanoeka gevierd samen met andere
mensen. Komen we aanrijden zegt ze.. he die
mevrouw die ken ik van het Joodse kamp.
Ze had die vrouw al jaren niet gezien.

Maar dat was nog niet eens waar ik aan ging twijfelen
aan toeval. Toen we binnen kwamen kwam er een
(andere) vrouw naar Dinnetje toe, die zegt, jij bent
toch niet  de dochter van Safta.

Ze is in Israël opgegroeid als buurmeisje van Safta,
woont ondertussen alweer 15 jaar in Nederland en
herkende Dinnetje nog van vroeger. Hoe dan.

Persoonlijk vond ik het mooi dat er weer een linkje
naar Safta is bijgekomen. Ze blijft in gedachte.

Privepraat

Love As always
Di Mario

dec 202018
 

Loop je door de straten van Petach Tiqva.
Daar was ik gebleven, wat is toch dat geluid en die mensen.

ישראל

*Klikfoto*

er werd een nieuwe synagoge ingewijd en
daar is natuurlijk iedereen welkom.

ישראל*Klikfoto*

Het was gezellig op straat,  er werd ons wel uitdrukkelijk verteld,
kom gerust mee naar binnen en de nieuwe synagoge

ישראל*Klikfoto*

om daar allemaal mee te feesten. Maar toen ik zag dat
al die mensen naar binnen wilden ben ik
toch maar achterwaarts naar huis gegaan.

ישראל
*Klikfoto*

Het bleef nog lang onrustig in de straat,
Er bestaan er wel duizenden in Israël,
maar elke nieuwe wordt met een groot feest ingewijd.

ישראל
*Klikfoto*

Love As Always

Di Mario

mei 042018
 

Eigenlijk was geluk toen niet heel gewoon.
Maar toch zijn het momenten die je nooit mag vergeten.

Een ‘Joodse Route’ lopen waarbij je teruggaat in de tijd van vóór de tweede wereldoorlog.
In de Oude Synagoge aan de Jodenkerksteeg sta je dan zomaar op het vroegere vrouwenbalkon,
terwijl je naar de fraaie gebedsruimte beneden kijkt. Beneden in de kelder zie je de rituele baden uit 1762.
Die niet meer bestaan. Ook loop je het Joodse schooltje in de Hoogstraat binnen, dat allang is afgebroken.

Nog een jaar wachten en dan is het werkelijkheid. Je kunt dan VR door het Joods erfgoed
van Harderwijk lopen. We moeten dus nog even geduld hebben.

Als je hier klikt, kun je het hele krantenartikel lezen.

Toen was geluk heel gewoon

Love As alwyas
Di Mario

sep 182017
 

Of eigenlijk was toen geluk niet meer gewoon.

Het pand is gebouwd in 1840 en diende tot aan de tweede wereldoorlog als synagoge
voor de joodse bevolking in Harderwijk en omstreken. Toen de Joden tijdens de oorlog
werden weggevoerd of moesten onderduiken, haalde men op bevel van de Duitsers hun
woningen leeg. Dit werd opgeslagen in de synagoge. Het interieur van de synagoge
zelf, is toen waarschijnlijk gesloopt..

Toen was geluk heel gewoon

Maar na 74 jaar was er laatst eindelijk weer eens een shabbath-viering
in de Oude Synagoge van Harderwijk, bijzonder om mee te maken.

Toen was geluk heel gewoon

Met muziek, werd als feest de Torah-rollen
de Shabbath ingedragen.

Toen was geluk heel gewoon

Om daarna met 45 mensen een shabbathdiner te eten bij de Familie Z.

Toen was geluk heel gewoon

Love As alwyas
Di Mario