Blijkbaar hadden deze banden de verhuizing toch
overleefd. Angstvallig had Dinnetje deze verborgen
gehouden, maar ik heb ze gevonden.
Zonder videorecorder heb je er natuurlijk niets aan.
Niemand die ze meer wil hebben. Videobanden.
Toch een mooie tijd.
*Klikfoto*
Love As Always
Di Mario
Ik weet het nog goed, ik lag op de bank omdat ik aan
mijn teen was geopereerd. Voor de zoveelste keer in mijn
toen nog korte leven. Het moet 1987 geweest zijn.
Ik vroeg aan mijn moeke of ze iets voor mij uit het centrum wilde
halen volgens mij was het lippenbalsem en ze kwam uren later
terug met een videorecorder thuis. Wat hebben wij toen een hoop
films gekeken. Bij Videoland gehaald, maar ook opgenomen van
de televisie zodat je het later vaak kon terugkijken.
Vorig jaar bij de verhuizing heb ik de videorecorder die ik nog had
weggeven aan een vriend van me. Hij heeft meer dan 600 videobanden
en weigert over te stappen op andere manier van film kijken.
*Klikfoto*
Love as Always
Di Mario