Vanmorgen is S vertrokken naar een kamp hier
zo’n vijftig kilometer vandaan. Kleine meisjes
worden groot en hoort natuurlijk ook zoiets
als dit bij. En misschien heb ik het er wel
moeilijker mee dan zij dat heeft.
Nee, ze komt niet in deze caravans te slapen,
die zijn er voor het eten en dergelijke. Ze slapen
met z’n zevenen in een tent. Niets geen luxe.
En dan denk je dus dat je tijd overhoudt. maar dat
is dan ook weer niet zo. Y. is weliswaar ook op kamp
maar hij heeft een voetbalkamp en daar slaap je
blijkbaar niet. Tenminste niet in deze leeftijd.
Dus vanmorgen op de fiets. Een kleine tien kilometer
fietsen, even een uurtje kijken, weer naar huis fietsen.
En dan rond een uur of twee naar DVS, kan ik hem weer
ophalen. Dan heb ik mijn kilometertjes fietsen van die
dag er wel weer op zitten denk ik zo.
En..
ik kan vanavond tenminste nog één kind knuffelen.
Love As Always
Di Mario
