די מריו

Een superdruk weekend was het weer, maar wel genieten
en dat mag natuurlijk ook weleens.
Samen met Y en een goede vriend van me gingen we naar Feyenoord
en aangezien het met de trein rond Amersfoort een crime is, besloten
we om toch maar met de auto te gaan. En ondanks dat we in de file
kwamen wisten we dat we wel op tijd waren, mede omdat we de bus
van Feyenoord onderweg tegenkwamen, dan moet het goed komen.

*Klikfoto*

Het was maar een vriendschappelijke wedstrijd in de voorbereiding, maar
de Kuip is de Kuip en die blijft magisch om te zien. Voor mij, ondanks dat
ik er al ontelbaar keer ben geweest, voor Y, hij is nu al de tel kwijt en
voor die vriend, want dit was pas zijn tweede keer. En hij vertelde precies
dat gevoel wat je krijgt als je de Kuip binnenkomt, dat magische.

*Klikfoto*

Deze keer op de lange zijde, want hij wilde weleens dichtbij het veld zitten
en vijftien meter van de dugout, dichterbij kan bijna niet. En ondanks dat
het rustig was, de sfeer was weer duidelijk aanwezig.

*Klikfoto*

Bij het naar buitengaan nog even de Walk Of Fame opzoeken, want naast
dat daar natuurlijk het hele efltal van 1970 is te vinden, ligt daar ook een
steen voor de anti-held Jozef Kiprich.  De Tovenaar van Tatabanya.

*Klikfoto*

En om het verhaal compleet je maken, nog even de samenvatting van
de wedstrijd erbij, voor als we het nog een keer willen zien.

Love As Always

Di Mario