די מריו

Vorige week had ik het over de Kotel en daar kwamen wat vragen
bij mensen omhoog, dus even een stukje over de Kotel zoals
we hem nu kennen, maar wat de geschiedenis er achter is.

Wat is de Kotel nou precies. De Kotel is niets meer dan een muur
die ooit de tweede tempel van Jerusalem omringde. In de tweede
Tempel bevond zich het heilige der heiligen. De tweede tempel werd
515 jaar voor Christus voltooid. Toen de tempel werd
verwoest door de Romeinen bleef deze muur overeind staan.

Doordat de joden de tempelberg niet mogen betreden is de muur de
dichtstbijzijnde plaats om bij het Heilige der heiligen te bidden.
Het linkergedeelte is het mannengedeelte en de rechterkant is
voor de vrouwen. Wat veel mensen niet weten is dat in de
tunnels links nog een gedeelte is dat het dichtstbijzijnde
plekje is waar alleen vrouwen mogen bidden.

De tunnels zijn te bezoeken door toeristen en mensen die dat willen.
Het is prachtig om te zien hoe er in de jaren gegraven is en elke keer
als je er bent is het anders, omdat ze blijven graven. Op deze site kun
je een kleine indruk krijgen wat je onder de grond kunt verwachten.

Wat is de muur groot. Nou hij is groter dan je ziet. Wat je ziet is ongeveer
80 meter breed en 20 meter hoog, maar meestal zie je op de foto’s maar
50 meter breed, de rest is geen bidgedeelte. Maar eigenlijk is de muur wel
489 meter lang, maar hiervan ligt dus het grootste gedeelte onder de grond
omdat de stad regelmatig verwoest is en daar weer een nieuwe stad opgebouwd is.

In de loop van de jaren ben ik al vaak bij de muur geweest en ik ben niet de enige.
Maar mijn belangrijkste bezoek was en is toch elke keer met deze jongeman.
Hier was hij vijf jaar oud en vroeg om G’d goed op zijn net overleden oma
wilde passen, want ze moest het nu zonder hem doen.

Love As always
Dimario