Woensdag zat ik weer even in de schoolbanken bij Y in zijn klas.
Dat deed me toch even terugdenken aan hoe het vroeger was.
Want geen digibord, dat was toch wel het grootste verschil.
Het liefst denk ik terug aan juf Annelies, die was van de kleuterschool,
die zoals toen heel gebruikelijk was, niet bij de lagere school in zat.
Juf Annelies kom ik nog regelmatig tegen en ik noem haar altijd
gekscherend mijn eerste liefde, want als je toch zo’n knappe jonge
juf hebt en dan ook nog twee jaar achter elkaar, dan moet je
jongenshart wel smelten. Filmpje is iets van na mijn tijd, maar wel
met juf Annelies. Ik kwam ook nog een leuke verrassing tegen, deze
link leidt naar de site van een bevriende blogger.
Love As Always
Di Mario
