Dordt, Vincent van Goghstraat 32,
daar woonde Opa Luca en Oma van de trein.
En die trein was prima, want we kwamen met
de trein langs de Kuip, toen al magisch voor me.
Het waren kleine huizen, dat weet ik nog wel,
iets van 70 m², maar wat kwam ik er graag.
Oude tijden herleven in mijn hoofd.
Ik mis ze nog steeds.
Love As always
Di Mario
Station Dordt
Dordrecht voor de mensen die er nooit komen.
Ik kwam er vaak, even bij mijn oma en Luca op visite.
Tenminste. Luca leefde tot 1985, daarna naar mijn oma
en soms nog even naar Ome Theo en Tante Ellie.
Dit station kan ik wel dromen, mooie herinneringen aan.
We kwamen dan vanuit Rotterdam CS, langs de kuip
richting Dordt. Een feest om te zijn, ondanks de slechte
luchtkwaliteit die daar altijd nog is, toen ook al.
Love As always
Di Mario
Foto is van Feijenoordse Meesters
Er zijn op youtube zoveel filmpjes te bekijken dat je van gekkigheid
niet meer weet wat je allemaal kunt zien, het is een wirwar van beeldmateriaal.
Meestal is het rotzooi, net als de tv, maar dit is sneller
te zoeken en ook sneller weg te klikken, maar soms, heel soms komt je
wat moois tegen. Zo kwam ik een filmpje tegen uit 1993 over Rotterdam.
De stad waar ik graag kom.
Maak kennis met Rotterdam… in 1993!
Dit filmpje over het ontstaan, de verwoesting en de ontwikkeling
van Rotterdam is gaaf en herkenbaar om te zien.
Inclusief mooie toegift van Jules Deelder!
Love As Always
Di Mario
Vandaag vroeg de deur uit, op weg naar Dordt.
Waar ik toch al mijn hele leven kom, maar een
echt gevoel heb ik niet mijn die stad. Ondanks dat
mijn moeke er is opgegroeid en een groot gedeelte
van mijn familie. Maar ik kom er graag hoor.
Belangrijker is, als je naar Dordt gaat, dan kom je langs Rotterdam,
de stad waar mijn hart ligt, waar ik me wel thuis voel, waar ik graag
ben. En als je in Rotterdam bent, dan moet je wel even langs de Kuip.
Dus het zal wel laat worden vandaag, dan weet u het vast.
*Klikfoto*
Love As Always
Di Mario
Dordrecht had vele muziekkorpsen, hier de Drechtstad Harmonie waar mijn Luca (opa) lid van was.
Deze foto zou halverwege de zestiger jaren genomen zijn.
Love As alwyas
Di Mario
Eindelijk dan weer wat beelden van Di Mario in Zeeland.
In 2016 ben ik er niet geweest, maar nu was ik er weer.
*Klikfoto*
Nou ja, Zeeland, dat moet nog even wachten,
want ik ben er natuurlijk niet zomaar.
Eerst nog even een kleine toch naar Dordt.
*Klikfoto*
Met het weizigtpark, waar we vroeger weleens speelden en
waar later mijn Oma aan kwam te wonen in haar aanleunflat.
*Klikfoto*
Even op visite bij mijn Oom en Tante.
Wie deze auto zo heeft geparkeerd, dat zeg ik niet,
maar… ik heb geen rijbewijs, dus er is een hele kleine kans dat ik dat ben.
Eigenlijk is het gewoon een mobmerkelijk.
*Klikfoto*
Op de snelweg rijdt mijn moeder snel te hard,
dus na deze controle heb ik maar gezegd.. ga van de snelweg af.
*Klikfoto*
want zeg nou zelf, dit soort landschappen kun je beter hebben.
*Klikfoto*
en voordat je het weet ben je in Lage Zwaluwe.
*Klikfoto*
met daaronder Hoge Zwaluwe, het geboortedorp van mijn moeder.
*Klikfoto*
En ik heb nog niet onderzocht of het dorpje daaronder zijn naam
te danken heeft aan het feit dat mijn moeder daar zo vlakbij gewoond heeft. 😉
*Klikfoto*
Als afsluiter een schuurtje…
waarvan ik nog niet weet wat er in zit.
*Klikfoto*
Love As Always
Di Mario