Vandaag zou Tamara eigenlijk geopereerd worden,
een hele gok omdat ze toch al zo verzwakt was, maar
door middel van een paar dagen dwangvoeding hoopte
we dat ze net wat meer weerstand kreeg om zo tegen
de narcose te kunnen. Maar toen ik gisteravond thuis
kwam lag ze dood in haar hok. Gisteravond heb ik
haar nog begraven in de tuin. Het verdriet hier in
huis is natuurlijk groot. Straks kijken of ik S kan
bereiken, want die weet nog van niets.
Dan is zo’n afstand helemaal niet prettig.
Love As always
Dimario